ΠΡΟΣ ΚΟλΟΣΣΑΕΙΣ

Κεφαλαιο 1

1 - 2

Παυλος αποστολος ΧΡΥ ΙΗΥ δια θεληματος ΘΥ και Τιμοθεος ο αδελφος τοις εν Κολοσσαις αγιοις και πιστοις αδελφοις εν ΧΡΩ, χαρις υμιν και ειρηνη απο ΘΥ ΠΡΣ ημων.

3 - 9

Ευχαριστουμεν τω ΘΩ ΠΡΙ του ΚΥ ημων ΙΗΥ ΧΡΥ παντοτε περι υμων προσευχομενοι, ακουσαντες την πιστιν υμων εν ΧΡΩ ΙΗΥ και την αγαπην ην εχετε εις παντας τους αγιους δια την ελπιδα την αποκειμενην υμιν εν τοις ουρανοις, ην προηκουσατε εν τω λογω της αληθειας του ευαγγελιου του παροντος εις υμας, καθως και εν παντι τω κοσμω εστιν καρποφορουμενον και αυξανομενον καθως και εν υμιν, αφ’ ης ημερας ηκουσατε και επεγνωτε την χαριν του ΘΣ εν αληθεια· καθως εμαθετε απο Επαφρα του αγαπητου συνδουλου ημων, ος εστιν πιστος υπερ υμων διακονος του ΧΡΥ, ο και δηλωσας ημιν την υμων αγαπην εν ΠΝΙ. Δια τουτο και ημεις, αφ’ ης ημερας ηκουσαμεν, ου παυομεθα υπερ υμων προσευχομενοι και αιτουμενοι, ινα πληρωθητε την επιγνωσιν του θεληματος αυτου εν παση σοφια και συνεσει πνευματικη.

10 - 23

Περιπατησαι αξιως του ΚΥ εις πασαν αρεσκειαν, εν παντι εργω αγαθω καρποφορουντες και αυξανομενοι τη επιγνωσει του ΘΥ, εν παση δυναμει δυναμουμενοι κατα το κρατος της δοξης αυτου εις πασαν υπομονην και μακροθυμιαν. Μετα χαρας και ευχαριστουντες αμα τω πατρι τω ικανωσαντι υμας εις την μεριδα του κληρου των αγιων εν τω φωτι· ος ερρυσατο ημας εκ της εξουσιας του σκοτους και μετεστησεν εις την βασιλειαν του υιου της αγαπης αυτου, εν ω εχομεν την απολυτρωσιν, την αφεσιν των αμαρτιων· ος εστιν εικων του ΘΥ του αορατου, πρωτοτοκος πασης κτισεως, οτι εν αυτω εκτισθη τα παντα εν τοις ουρανοις και επι της γης, τα ορατα και τα αορατα, ειτε θρονοι ειτε κυριοτητες ειτε αρχαι ειτε εξουσιαι· οτι παντα δι’ αυτου και εις αυτον εκτισται· και αυτος εστιν προ παντων και τα παντα αυτω συνεστηκεν, και αυτος εστιν η κεφαλη του σωματος της εκκλησιας· ο εστιν η αρχη, πρωτοτοκος των νεκρων, ινα γενηται εν πασιν αυτος πρωτευων, οτι εν αυτω ευδοκησεν παν το πληρωμα κατοικησαι και δι’ αυτου αποκαταλλαξαι τα παντα εις αυτον, ειρηνοποιησας δια του αιματος του ΣΤΟΥ αυτου, δι’ αυτου ειτε τα επι της γης ειτε τα εν τοις ουρανοις. Και υμας ποτε οντας απηλλοτριωμενους και εχθρους τη διανοια εν τοις εργοις τοις πονηροις, νυνι δε αποκατηλλαξεν εν τω σωματι της σαρκος αυτου δια του θανατου παραστησαι υμας αγιους και αμωμους και ανεγκλητους κατενωπιον αυτου, ει γε επιμενετε τη πιστει τεθεμελιωμενοι και εδραιοι, μη μετακινουμενοι απο της ελπιδος του ευαγγελιου ου ηκουσατε, του κηρυχθεντος εν παση κτισει τη υπο τον ουρανον, ου εγενομην εγω Παυλος διακονος.

24 - 29

Νυν χαιρω εν τοις παθημασιν υπερ υμων και ανταναπληρω τα υστερηματα των θλι;ψεων του ΧΡΥ εν τη σαρκι μου υπερ του σωματος αυτου, ο εστιν η εκκλησια, ης εγενομην εγω διακονος κατα την οικονομιαν του ΘΥ την δοθεισαν μοι εις υμας πληρωσαι τον λογον του ΘΥ, το μυστηριον το αποκεκρυμμενον απο των αιωνων και απο των γενεων - νυν δε εφανερωθη τοις αγιοις αυτου, οις ηθελησεν ο ΘΣ γνωρισαι τι το πλουτος του μυστηριου τουτου εν τοις εθνεσιν, ο εστιν ΧΣ εν υμιν, η ελπις της δοξης· ον ημεις καταγγελλοντες νουθετουντες παντα ανθρωπον και διδασκοντες παντα ανθρωπον εν παση σοφια, ινα παραστησωμεν παντα ανθρωπον τελειον εν ΧΡΩ· εις ο και κοπιω αγωνιζομενος κατα την ενεργειαν αυτου την ενεργουμενην εν εμοι εν

Κεφαλαιο 2

1 - 5

δυναμει. • Θελω γαρ υμας ειδεναι ηλικον αγωνα εχω υπερ υμων και των εν λαοδικεια και οσοι ουχ εορακαν μου το προσωπον μου εν σαρκι, ινα παρακληθωσιν αι καρδιαι αυτων συμβιβασθεντες εν αγαπη και εις παν πλουτος της πληροφοριας της συνεσεως, εις επιγνωσιν του μυστηριου του ΘΥ, ΧΡΥ, εν ω εισιν παντες οι θησαυροι της σοφιας και γνωσεως αποκρυφοι. Τουτο λεγω, ινα μηδεις υμας παραλογιζηται εν πιθανολογια. ει γαρ και τη σαρκι απειμι, αλλα τω ΠΝΑ συν υμιν ειμι, χαιρων και βλεπων υμων την ταξιν και το στερεωμα της εις ΧΡΝ πιστεως υμων.

6 - 15

Ως ουν παρελαβετε τον ΧΡΝ ΙΗΝ τον ΚΝ, εν αυτω περιπατειτε, ερριζωμενοι και εποικοδομουμενοι εν αυτω και βεβαιουμενοι τη πιστει καθως εδιδαχθητε, περισσευοντες εν ευχαριστια. Βλεπετε μη τις υμας εσται ο συλαγωγων δια της φιλοσοφιας και κενης απατης κατα την παραδοσιν των ανθρωπων, κατα τα στοιχεια του κοσμου και ου κατα ΧΡΝ· οτι εν αυτω κατοικει παν το πληρωμα της θεοτητος σωματικως, και εστε εν αυτω πεπληρωμενοι, ο εστιν η κεφαλη πασης αρχης και εξουσιας. Εν ω και περιετμηθητε περιτομη αχειροποιητω εν τη απεκδυσει του σωματος της σαρκος, εν τη περιτομη του ΧΡΥ, συνταφεντες αυτω εν τω βαπτισμω, εν ω και συνηγερθητε δια της πιστεως της ενεργειας του ΘΥ του εγειραντος αυτον εκ νεκρων· και υμας νεκρους οντας εν τοις παραπτωμασιν και τη ακροβυστια της σαρκος υμων, συνεζωοποιησεν ημας εν αυτω, χαρισαμενος ημιν παντα τα παραπτωματα. εξαλειψας το καθ’ ημων χειρογραφον τοις δογμασιν ο ην υπεναντιον ημιν, και αυτο ηρκεν εκ του μεσου προσηλωσας αυτο τω ΣΤΡΩ· απεκδυσαμενος τας αρχας και τας εξουσιας εδειγματισεν εν παρρησια, θριαμβευσας αυτους εν αυτω.

16 - 23

Μη ουν τις υμας κρινετω εν βρωσει και εν ποσει η εν μερει εορτης η νεομηνιας η σαββατων· α εστιν σκια των μελλοντων, το δε σωμα ΧΡΥ. μηδεις υμας καταβραβευετω θελων εν ταπεινοφροσυνη και θρησκεια των αγγελων, α εορακεν εμβατευων, εικη φυσιουμενος υπο του νοος της σαρκος αυτου, και ου κρατων την κεφαλην, εξ ου παν το σωμα δια των αφων και συνδεσμων επιχορηγουμενον και συμβιβαζομενον αυξει την αυξησιν του ΘΥ. Ει απεθανετε συν ΧΡΩ απο των στοιχειων του κοσμου, τι ως ζωντες εν κοσμω δογματιζεσθε; μη αψη μηδε γευση μηδε θιγης, α εστιν παντα εις φθοραν τη αποχρησει, κατα τα ενταλματα και διδασκαλιας των ανθρωπων, ατινα εστιν λογον μεν εχοντα σοφιας εν εθελοθρησκια και ταπεινοφροσυνη αφειδια

Κεφαλαιο 3

1 - 4

σωματος, ουκ εν τιμη τινι προς πλησμονην της σαρκος. • Ει ουν συνηγερθητε τω ΧΩ· τα ανω φρονειτε, μη τα επι της γης. απεθανετε γαρ και η ζωη υμων κεκρυπται συν τω ΧΡΩ εν τω ΘΩ· οταν ο ΧΡΣ φανερωθη, η ζωη υμων, τοτε και υμεις συν αυτω φανερωθησεσθε εν δοξη.

5 - 17

Νεκρωσατε ουν τα μελη τα επι της γης, πορνειαν ακαθαρσιαν παθος επιθυμιαν, και την πλεονεξιαν, ητις εστιν ειδωλολατρια, δια ταυτα γαρ ερχεται η οργη του ΘΥ. εν οις και υμεις περιεπατησατε ποτε, οτε εζητε εν τουτοις· νυνι δε αποθεσθε και υμεις τα παντα, οργην, θυμον, κακιαν, βλασφημιαν, αισχρολογιαν εκ του στοματος υμων· μη ψευδησθε εις αλληλους, απεκδυσαμενοι τον παλαιον ανθρωπον συν ταις πραξεσιν αυτου και ενδυσαμενοι τον νεον τον ανακαινουμενον εις επιγνωσιν κατ' εικονα του κτισαντος αυτον, οπου ουκ ενι Ελλην και Ιουδαιος, περιτομη και ακροβυστια, βαρβαρος, Σκυθης, δουλος, ελευθερος, αλλα παντα και εν πασιν ΧΡΣ. Ενδυσασθε ουν, ως εκλεκτοι του ΘΥ αγιοι και ηγαπημενοι, σπλαγχνα οικτιρμου χρηστοτητα ταπεινοφροσυνην πραυτητα μακροθυμιαν, ανεχομενοι αλληλων και χαριζομενοι εαυτοις εαν τις προς τινα εχη μομφην· καθως και ο κυριος εχαρισατο υμιν, ουτως και υμεις· επι πασιν δε τουτοις την αγαπην, ο εστιν συνδεσμος της τελειοτητος. και η ειρηνη του ΧΡΥ βραβευετω εν ταις καρδιαις υμων, εις ην και εκληθητε εν σωματι· και ευχαριστοι γινεσθε. Ο λογος του ΧΡΥ οικειτω εν υμιν πλουσιως, εν παση σοφια διδασκοντες και νουθετουντες εαυτους, ψαλμοις υμνοις ωδαις πνευματικαις εν τη χαριτι αδοντες εν ταις καρδιαις υμων τω ΘΩ· και παν ο τι εαν ποιητε εν λογω η εν εργω, παντα εν ονοματι ΚΥ ΙΗΥ, ευχαριστουντες τω ΘΩ πατρι δι’ αυτου.

18

• Αι γυναικες, υποτασσεσθε τοις ανδρασιν ως ανηκεν εν ΚΩ.

19

• Οι ανδρες, αγαπατε τας γυναικας και μη πικραινεσθε προς αυτας.

20

• Τα τεκνα, υπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα, τουτο γαρ ευαρεστον εστιν εν ΚΩ.

21

• Οι πατερες, μη ερεθιζετε τα τεκνα υμων, ινα μη αθυμωσιν.

22 - 25

• Οι δουλοι, υπακουετε τοις κατα σαρκα κυριοις, μη εν οφθαλμοδουλια ως ανθρωπαρεσκοι, αλλ' εν απλοτητι καρδιας φοβουμενοι τον ΘΝ. ο εαν ποιητε, εκ ψυχης εργαζεσθε ως τω ΚΩ και ουκ ανθρωποις, ειδοτες οτι απο του ΚΥ λημψεσθε την ανταποδοσιν της κληρονομιας. τω ΚΩ ΧΡΩ δουλευετε·ο γαρ αδικων κομισεται ο ηδικησεν, και ουκ εστιν προσωπολημψια.

Κεφαλαιο 4

1

• Οι κυριοι, το δικαιον και την ισοτητα τοις δουλοις παρεχεσθε, ειδοτες οτι και υμεις εχετε ΚΝ εν ουρανω.

2 - 6

Τη προσευχη προσκαρτερειτε, γρηγορουντες εν αυτη εν ευχαριστια, προσευχομενοι αμα και περι ημων, ινα ο ΘΣ ανοιξη ημιν θυραν του λογου λαλησαι το μυστηριον του ΧΡΥ, δι' ο και δεδεμαι, ινα φανερωσω αυτο ως δει με λαλησαι. Εν σοφια περιπατειτε προς τους εξω τον καιρον εξαγοραζομενοι. ο λογος υμων παντοτε εν χαριτι, αλατι ηρτυμενος, ειδεναι πως δει υμας ενι εκαστω αποκρινεσθαι.

7 - 17

Τα κατ' εμε παντα γνωρισει υμιν Τυχικος ο αγαπητος αδελφος και πιστος διακονος και συνδουλος εν ΚΩ, ον επεμψα προς υμας εις αυτο τουτο, ινα γνω τα περι υμων και παρακαλεση τας καρδιας υμων, συν ’Ονησιμω τω πιστω και αγαπητω αδελφω, ος εστιν εξ υμων· παντα υμιν γνωρισουσιν τα ωδε. Ασπαζεται υμας Αρισταρχος ο συναιχμαλωτος μου και Μαρκος ο ανεψιος Βαρναβα (περι ου ελαβετε εντολας, εαν ελθη προς υμας, δεξασθε αυτον) και ΙΗΣ ο λεγομενος Ιουστος, οι οντες εκ περιτομης, ουτοι μονοι συνεργοι εις την βασιλειαν του ΘΥ, οιτινες εγενηθησαν μοι παρηγορια. Ασπαζεται υμας Επαφρας ο εξ υμων, δουλος ΧΡΥ, παντοτε αγωνιζομενος υπερ υμων εν ταις προσευχαις, ινα σταθητε τελειοι και πεπληρωμενοι εν παντι θεληματι του ΘΥ. μαρτυρω γαρ αυτω οτι εχει πολυν πονον υπερ υμων και των εν λαοδικεια και των εν Ιεραπολει. ασπαζεται υμας λουκας ο ιατρος ο αγαπητος και Δημας. Ασπασασθε τους εν λαοδικεια αδελφους και Νυμφαν και την κατ' οικον αυτης εκκλησιαν. και οταν αναγνωσθη παρ' υμιν η επιστολη, ποιησατε ινα και εν τη λαοδικεων εκκλησια αναγνωσθη, και την εκ λαοδικειας ινα και υμεις αναγνωτε. και ε?πατε Αρχιππω· βλεπε την διακονιαν ην παρελαβες εν ΚΩ, ινα αυτην πληροις.

18

Ο ασπασμος τη εμη χειρι ΠΑΥΛΟΥ. μνημονευετε μου των δεσμων. η χαρις μεθ' υμων.

THE END

<< Romans

Philemon >>